„Wesele” Stanisława Wyspiańskiego to jedno z najważniejszych dzieł epoki Młodej Polski i literatury polskiej w ogóle. Po raz pierwszy wydano je w roku 1901 i wtedy też wystawiono je na teatralnych deskach. „Wesele” to dramat oparty o faktyczne wydarzenie, jakim był ślub poety Lucjana Rydla z chłopką krakowską, Jadwigą Mikołajczykówną, w chacie w Bronowicach.
Taniec najczęściej kojarzony jest z aktywnością fizyczną, rozrywką i radością, z muzyką i zabawą, której oddają się tańczący ludzie. Ma on jednak także głębsze znaczenie i w różnych kulturach odbierany jest inaczej. Taniec może wiązać się z tradycją i patriotyzmem, może być także symbolem władzy, znane są także tańce obrzędowe, powiązane z religią.
Akcja wielu znanych dzieł literackich toczy się w różnych miejscach – miastach, zamkach, urzędach, a jednym z najczęściej wykorzystywanych motywów jest wieś. Tereny wiejskie są szczególnie mocno obecne w literaturze polskiej. Pisarze często obrazowali wieś na różne sposoby – czasami jako miejsce dostatnie, sielskie i szczęśliwe, czasami jednak opisywane było jako symbol biedy, nieszczęścia i ciągłej walki o przetrwanie. Wieś obecna jest jako motyw w literaturze już od czasów starożytnych, dzięki czemu prześledzić można, jak zmieniał się jej obraz i postrzeganie przez społeczeństwo.
Napięcia społeczne i konflikty klasowe to coś, co towarzyszy społeczeństwu już od najdawniejszych czasów. Zazwyczaj osadzają się one na nierównościach, jakie są obecne między poszczególnymi grupami. Dostęp do zasobów czy do władzy, który nie jest sprawiedliwie rozdzielony pomiędzy obywateli powoduje poczucie niesprawiedliwości i chęć buntu wobec takiego porządku świata.
Taniec kojarzony jest przede wszystkim z rozrywką, dobrą zabawą oraz aktywnością fizyczną. Tańczy się na zabawach, weselach czy dyskotekach, wiele osób traktuje go jako swoją pasję czy zainteresowanie. Chyba każdy kraj ma także swój narodowy taniec, który jest dla niego bardzo charakterystyczny. Jednak taniec stał się także istotną częścią literatury, gdzie przekształcono go na motyw oraz znany symbol.
Poezja to niezwykła gałąź literatury, która kojarzy się z uniesieniami ducha i wielka sztuką, oddającą ważne dla czytelników emocje. Nie bez powodu zatem w postaci poety upatruje się często prawdziwego geniusza, kogoś, kto jest ponad zwykłych ludzi i kto swoim piórem wyraża to, co innym kłębi się w sercach i umysłach.
Jedną z ważniejszych wartości w życiu wielu osób jest tradycja. Obyczaje są niezwykle istotne, stanowią często część czyjejś tożsamości, porządkują rytm dnia, tygodnia czy nawet roku. Obyczaje kształtowane są przez najróżniejsze czynniki, takie jak na przykład wierzenia, przyroda i jej wpływ na ludzkie życie, stanowią pokoleniowe doświadczenie i na przykład spajają życie rodziny czy lokalnej społeczności, a nawet całych narodów.
Przez ponad sto lat tym, co interesowało głównie naród polski, była kwestia niepodległościowa. Polska znajdowała się bowiem pod zaborami przez mniej więcej wiek i w związku z tym próbowano odmienić jej los na różne sposoby. Szczególnie mocno zapisały się w historii zrywy zbrojne, takie jak powstania styczniowe czy listopadowe.
Od zawsze społeczeństwo dzieliło się na poszczególne grupy i klasy. Najczęściej były one determinowane i kształtowane przez takie czynniki jak pochodzenie, zgromadzony majątek czy też wykształcenie, jakim charakteryzowali się przedstawiciele danych grup społecznych. Ostatecznie przyczyniało się to właśnie do rozwarstwiana społeczności, ale także do powstawania między nimi konfliktów i nieporozumień.
Polska przez wiele lat była pod zaborami – zniknęła wówczas z map Europy, nie nauczano jej historii ani języka w szkołach. W związku z tym podejmowano wiele prób odzyskania jej niepodległości, na przykład przez powstania narodowe, które najczęściej były nieudanymi zrywami zbrojnymi. Dokonywano także licznych rozliczeń całego narodu, próbując znaleźć przyczyny sytuacji, w jakiej się znalazł i wskazać winnych.
Świat nadprzyrodzony i liczne niezrozumiałe dla człowieka zjawiska od dawna fascynuje twórców i motywuje ich do umieszczenia elementów fantastycznych w ich dziełach. Może się to objawiać na różne sposoby – czasami będzie to Świtezianka w jeziorze, a czasami pojawiające się duchy i upiory. Często taki świat nadprzyrodzony ma taki sam wpływ na bohaterów utworu jak elementy realistyczne i potrafi namieszać w historii, zmieniając ją i komplikując.
Rewolucja to zjawisko towarzyszące ludzkości niemal od zawsze. Bunt niewolników Spartakusa czy powstanie Nika to tylko niektóre słynne rokosze historyczne. Od czasu rewolucji francuskiej 1789 roku literatura zaczęła bliżej przyglądać się temu zjawisku. Na przestrzeni późniejszych epok powstało wiele różnych poglądów na to zjawisko.